Η ΧΑΜΕΝΗ ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Δεν χρειάζεται σεισµός ή τσουνάµι για να καταστραφεί το ελληνικό τοπίο

ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΜΟΔΙΝΟΥ

Περιβαλλοντολογος και Συγραφεας



Hάτακτηυποχώρησητης υπουργούΠΕΧΩ∆Ε (συγγνώµη, ΠΕΚΑ το λέµε τώρα) στο ζήτηµα της εκτός σχεδίου δόµησης σεπεριοχές Natura προκάλεσε ιερή αγανάκτηση σε ποικίλους αυτόκλητους προστάτες του περιβάλλοντος. Ορισµένοι έφτασαν να ονοµάσουν προδοσία την παλινδροµική διαδικασία που απέληξε στη διατήρηση του δικαιώµατος να χτίζεις όπου θέλεις, αρκεί να διαθέτεις τέσσερα στρέµµατα ή σε ορισµένες περιπτώσεις και σαφώς λιγότερα. Αφελείς δηµοσιογράφοι, επιστήµονες ή µέλη της αυτοαποκαλούµενης Κοινωνίας των Πολιτών ανακάλυψαν ευτελισµό των κελευσµάτων τηςπράσινης ανάπτυξης. Αλλοι ζήτησαν αποποµπή τηςυπουργού και προσωπική παρέµβαση του Πρωθυπου ργού.Στον αντίποδα, βουλευτής του ΛΑΟΣ, ανακαλώντας ίσωςτο «µνηµείοστον αυθαίρετο οικιστή» του αείµνηστου Αντώνη Τρίτση, ισχυρίστηκε ότι το αυτονόητο δικαίωµα να χτίζεις (αρκεί να διαθέτεις ένα κοµµάτι γης) είναι κοινωνική κατάκτηση και αντιστοιχεί στην κάλυψη των οικιστικών αναγκών του κοσµάκη.



Ας σοβαρευτούµε. Η Ελλάδα δοµήθηκε κατάκόρον σεόλη τη µεταπολεµική περίοδο. Σήµερα διαθέτουµε ακόµη µία παγκόσµια πρωτιά µε 2,8 σπίτια ανά νοικοκυριό. Σχεδόν τρία, για σκεφτείτε το. Το πρότυπο είναιγνωστό καιεπιτυχηµένο. ∆ιαµέρισµα στην Αθήνα, το ανακαινισθέν σπίτι του παππού κάπου στα ορεινά,ένα εξοχικόσε παραλία. Υπάρχουν διάφορες παραλλαγές ενίοτε µε δεύτερο και τρίτο διαµέρισµα, µε βίλα σε οικοπεδικό συνεταιρισµό, µε αγροικία καταµεσής του κάµπου, µε καταπάτηση παρά κτιων περιοχών, καµένων εκτάσεων και περιοχών ιδιαίτερουφυσικού κάλλους. Η Ελλάδα έµαθε να χτίζει και να ξαναχτίζει και η απόδειξη είναι ότι επιπλέον στέγασε άνετα κάπου τρία εκατοµµύρια µετανάστες. Καθ’ οδόνκατασκευάστηκε το αθηναϊκό τερατούργηµα, το αντίστοιχοτης συµπρωτεύουσας και…περιλήψειςτους στη Λαµία και το Αργος, στο Ηράκλειο και την Κοζάνη. Εγκαταλείφθηκαν τα δύο τρίτα του εθνικού εδάφους και οι αντίστοιχες τρεις και βάλε χιλιάδες κοινότητες – ορεινές ή νησιωτικές –µε τον οικιστικό πλούτο τους (κάπου ζούσαν οι Ελληνες διά µέσου της πολυκύµαντης ιστορίας τους).



Καθ’ οδόν ξεπήδησαν χολιγουντιανής πολυτέλειας κτίσµατα στη Χαλκιδική και τη Σκιάθο, στον Θεσσαλικό Κάµπο καιτην κοιλάδα του Αξιού. Κατά κανόναεκτός σχεδίου, ατάκτωςερριµµένα, χωρίς τις συνοδούς υποδοµές, µε πολεοδοµικές υπερβάσεις.Η ένταξη στο σχέδιο πόλεως ακολουθούσετις ποικίλες αυθαιρεσίες. Η παράκαµψη της όποιας νοµιµότητας γέννησε νέα επαγγέλµατα.



Οι εκατόχιλιάδεςµηχανικοίκαι παντοειδείςεργολάβοιτα πήγαν µια χαρά στη ζωή τους. Και κυρίως τούτο το απλό: επιτεύχθηκε η κοινωνική συνοχή. Το ελληνικό αναπτυξιακό πρότυπο εξωτερίκευσε το κόστος του επιρρίπτοντάς το στον διπλανό. Τι κι αν κληρονόµησες λιβάδι, γεωργική γη, βαλτοτόπι ή αµιγές δάσος; Η κοινωνική δικαιοσύνη απαιτεί οι κάτοχοι γης να δικαιούνται να χτίσουν οπουδήποτε. Η ιδιοκτησίαεγείρει αυτονόητο δικαίωµα στη δόµηση.



Οι Ελληνες έµαθαν λοιπόν να χτίζουν. Ολοι. ∆ιαδοχικά αναπτυξιακά κύµατα απαξίωσαν τιςήδη δοµηµένες περιοχές, προαστιοποίησαν τον χώρο, προέβαλαν την απαίτηση ενός νέου δικαίου, παρήγαγαν την αναλογικά µεγαλύτερη πρωτεύουσα παγκοσµίως. Και η Πολιτεία ερχόταν να νοµιµοποιήσει την ντε φάκτο δηµιουργηθείσα κατάσταση µε νοµιµοποιήσεις αυθαιρέτων, εντάξεις στο σχέδιο, τακτοποίηση υπερβάσεων και εσχάτως ηµιυπαιθρίων. Το ελληνικό τοπίο ξεκοιλιάστηκε από λατοµεία, καµένες εκτάσεις, διαβρωµένες γαίες, κατατεµαχισµένη γεωργική γη. Ασχετα από την άθλια αισθητική των πόλεώνµας ή από την απουσία πρασίνου, ελεύθερων χώρων και συναφών υποδοµών, η χώρα δεν έχει πια ανάγκηνα στεγάσει κανέναν. Προςτι λοιπόνη φασαρία; Στο κάτω κάτω, η πράσινη ανάπτυξη – όρος διεθνώς παραγκωνισµένος – µια κουβέντα ήταν, έτσι για ναπερνά η ώρα.Ως αντιπολίτευση, η παρούσα κυβέρνηση δεν πρότεινε κάποιο αντίδοτο στην πολιτική του κ. Σουφλιά και στη συνέχεια τον αντέγραψε µε συνέπεια στα ελάχιστα που επιχείρησε. Ειδικά στον τοµέα της εκτός σχεδίου δόµησης, ακόµη και σε προστατευτέες περιοχές όπως οι Natura,η κυβερνητική ρητορική θυµίζει αγνή µη κυβερνητική οργάνωση.



Γι’ αυτόισχυρίστηκαότι είναι αφελείς οιιερώς αγανακτισµένοι. Ισως και λαϊκιστές. Αν υπάρχει πιθανότητα να ανασχεθεί η καταστροφή του ελληνικού τοπίουθα είναι λόγω της οικονοµικής δυσπραγίας. Βέβαια, υπάρχει και η αντίθετη θεωρία: Ναεπενδύσουνοι Ελληνες µες στον πανικό τους ό,τιαπέµεινε στον τόπο από το ένα τρισ. των καταθέσεών τους, όχι βεβαίως σε παραγωγικές δραστηριότητες, αλλά σε πανωσηκώµατα και λατοµεία στην καρδιά των υγροβιότοπων. Τώρα µπορούν, αρκεί να σπεύσουν να κατοχυρώσουν τα τέσσερα στρέµµατά τους. Θα είναι µια κάποια απάντηση στην κρίση.



Πηγη
http://www.tanea.gr/