Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2014

«Κρατήστε το ελαιόλαδο και οι τιμές θα ανέβουν» συνιστά οι ΕΑΣΗ


Κρόκου Μαρία|  22/12/2014 - 11:44 πμ
«Κρατήστε τα λάδια στα χέρια σας, ή πριν πουλήσετε προχωρήστε σε έρευνα αγοράς» καλεί τους ελαιοπαραγωγούς της Κρήτης ο πρόεδρος της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Ηρακλείου Ανδρέας Στρατάκης, τονίζοντας πως τα παιχνίδια των ιδιωτών να ρίξουν τις τιμές, δε θα βρουν πρόσφορο έδαφος αν οι ίδιοι οι αγρότες δεν τρέξουν να “κόψουν” μεγάλες ποσότητες από το λάδι τους, μειοδοτώντας ουσιαστικά οι ίδιοι τον κόπο τους και κάνοντας τους Ιταλούς να τρίβουν τα χέρια τους.
Ο πρόεδρος της ΕΑΣ Ηρακλείου Ανδρέας Στρατάκης.Ο πρόεδρος της ΕΑΣ Ηρακλείου Ανδρέας Στρατάκης.
Επιμένει, μάλιστα, πως τις τελευταίες μέρες κάποιοι έφτασαν στο σημείο να πληρώσουν ακόμα και με 2,60 για μικρές ποσότητες λαδιού, αλλά οι τιμές κατά μέσο όρο δεν πέφτουν κάτω από τα 2,80 με 2,90 ευρώ το κιλό, ενώ λέει και ο ίδιος ότι στο επόμενο διάστημα, «αν οι παραγωγοί κρατήσουν το λάδι, οι τιμές του προϊόντος θα ανέβουν»!
Τις προοπτικές ανόδου των τιμών και το τραγικό λάθος των τελευταίων ημερών από πολλούς παραγωγούς να πηγαίνουν στα ελαιουργεία και τους εμπόρους και να ζητούν να πληρωθούν το λάδι τους εκφράζουν στη “Ν.Κ.” σήμερα τόσο ο Ανδρέας Στρατάκης όσο και οι ελαιουργοί, τονίζοντας πως από τους ίδιους τους ελαιοπαραγωγούς εξαρτάται φέτος η τύχη του προϊόντος. Μάλιστα, η “Ν.Κ.” επικοινώνησε και με τον πρόεδρο του Παμμεσσηνιακού Συλλόγου Ελαιουργών Γιάννη Ηλιάδη, που λέει ότι με την έναρξη του νέου χρόνου διαφαίνεται πως η τιμή του προϊόντος θα αυξηθεί.
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Συλλόγου Ελαιουργών Ν. Ηρακλείου Μάκης Αφθονίδης είπε στη “Ν.Κ.” ότι ήταν λανθασμένη η δήλωση του προέδρου της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Ηρακλείου Ανδρέα Στρατάκη να μιλήσει για τιμή 2,60 ευρώ στην Κρήτη ως κατώτερη που δόθηκε τις τελευταίες μέρες, κάτι όμως που ο κ. Στρατάκης επανέλαβε και χθες προς την εφημερίδα μας, καλώντας τους ελαιουργούς, αντί να εκφράζουν διαφωνίες και να κατηγορούν τις Ενώσεις, να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να δώσουν μεγαλύτερες τιμές.
«Εμείς δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό, γιατί δεν έχουμε χρηματοδοτήσεις από κανέναν. Αλλά αυτοί μπορούν να το κάνουν. Γιατί δεν το κάνουν λοιπόν;», διερωτάται ο κ. Στρατάκης.
Αναφορικά με την πολιτική της ΕΑΣΗ, ο συνεταιριστής ξεκαθαρίζει: «Εμείς έχουμε τώρα το λάδι στα 2,80. Δε μας δίνουν χρηματοδότηση και είναι μεγάλο πλήγμα για μας. Εμείς προσπαθούμε να κρατηθούμε στην αγορά, παρ’ όλα τα προβλήματα και τις “μαχαιριές” που καρφώνουν προς την Ένωση Ηρακλείου. Όλοι αυτοί που τους εξυπηρετεί να μην υπάρχει Ένωση Ηρακλείου».
Και συνεχίζει: «Είναι κοινή διαπίστωση πλέον, που δε χωράει καμία αμφισβήτηση, ότι όλα τα λάδια της Ελλάδας να τα απορροφήσουν πάλι δεν καλύπτουν τις ανάγκες που έχει η παγκόσμια αγορά. Αυτό είναι ένα γεγονός. Από ‘κει και πέρα. Όταν στο νησί μας βρίσκονται πολυδιάσπαρτα και αμέτρητα κέντρα αγοράς ελαιολάδου, μην περιμένουμε ότι το λάδι μπορεί να βρει την αξία που μπορεί να βρει στην Πελοπόννησο. Και να λάβουμε υπόψη και τις ανάγκες που έχει όλος ο κόσμος».
Καταλήγοντας, ο συνεταιριστής κάνει λόγο για ένα μεγάλο πρόβλημα: την υπερπροσφορά ελαιολάδου από τους παραγωγούς. «Και λογικό είναι οι τρεις μεγάλοι εμπορικοί οίκοι της Ιταλίας να τρίβουν τα χέρια τους. Οι παραγωγοί πρέπει να κρατήσουν το λάδι τους. Όσο μπορούν να μην πουλούν».
«Πουλάτε σταδιακά» – «Έχει ανάγκες ο κόσμος»
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελαιουργών Ν. Ηρακλείου Μάκης Αφθονίδης λέει ότι «ο κόσμος αντιμετωπίζει οικονομικό πρόβλημα. Έρχονται τα τέλη κυκλοφορίας και ένα σωρό άλλα φορολογικά βάρη και οι παραγωγοί πουλούν για να ρευστοποιήσουν. Και ειδικά όταν ακούν ότι το λάδι θα πέσει, γίνεται χαμός. Αλλά ο κόσμος δεν πρέπει να πουλά. Μπορούν να ρευστοποιήσουν κάποια κιλά να κάνουν “χαρτζιλίκι”, να καλύψουν τις άμεσες ανάγκες τους και να περιμένουν. Γιατί, όταν πιέζεις την αγορά, είναι ευνόητο ότι αυτός που θα αγοράσει το λάδι θα σε εκμεταλλευτεί.
Είναι και το άλλο ζήτημα. Ένας έμπορος που έχει έλλειψη ρευστού, θα προσφέρει λάδι στην Ιταλία ρίχνοντας την τιμή για να πουλήσει αυτός, γιατί έχει πρόβλημα ρευστοποίησης. Αλλά αυτό είναι το επακόλουθο της πίεσης του παραγωγού. Αυτό είναι αλυσίδα».
Πηγή: neakriti.gr

Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2014

Χριστουγεννιάτικα έθιμα στην Κρήτη

Χριστουγεννιάτικα έθιμα στην Κρήτη



Τα ενδιαφέροντα λαογραφικά στοιχεία του νησιού, με έμφαση στον παραδοσιακό εορτασμό των Χριστουγέννων παρουσιάζονται παρακάτω:

Ξυγκόπιτες

Την προπαραμονή των Χριστουγέννων, στα χωριά της ανατολικής Κρήτης γιορτάζεται η μέρα των Αγίων Δέκα. Στα πλαίσια των εορτασμών, έσφαζαν γουρούνια, τα οποία όλο το χρόνο τα τάιζαν με βελανίδια, χουμά και αποφάγια και χρησιμοποιούσαν το λίπος τους, το οποίο αποκαλείται γλίνα, ως βούτυρο και έφτιαχναν την λεγόμενη ξυγκόπιττα.

Ο χοίρος των Χριστουγέννων

Στην Κρήτη παλιότερα ήταν έθιμο να μεγαλώνει κάθε οικογένεια στο χωριό ένα γουρούνι, το «χοίρο», όπως το έλεγαν. Ο χοίρος σφαζόταν την παραμονή των Χριστουγέννων κι ήταν το κύριο Χριστουγεννιάτικο έδεσμα.

Την δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων, οι χωρικοί έκοβαν το κρέας του χοίρου και έφτιαχναν:

• λουκάνικα

• απάκια: καπνιστό κρέας

• πηχτή (τσιλαδιά): αφαιρείται κάθε ίχνος κρέατος από το κεφάλι του γουρουνιού και όλα μαζί βράζονται. Ο ζωμός με ειδική προετοιμασία μετατρέπεται σε πηχτό ζελέ που μέσα του βρίσκονται τα κομμάτια του κρέατος.

• σύγλινα, δηλαδή το κρέας του γουρουνιού κομμένο σε μικρά κομμάτια, που το έψηναν και το έβαζαν σε μεγάλα δοχεία και το κάλυπταν με το λιωμένο λίπος του ζώου. Το λίπος έπηζε μόλις έχανε τη θερμότητα του και το κρέας μπορούσε να διατηρηθεί έτσι για αρκετούς μήνες.

• ομαθιές, τα έντερα του χοίρου γεμισμένα με ρύζι, σταφίδες και κομματάκια συκώτι.

• τσιγαρίδες, κομμάτια μαγειρεμένου λίπους με μπαχαρικά που το έτρωγαν με ζυμωτό ψωμί για κολατσιό στην εξοχή, όταν μάζευαν τις ελιές.

Ο χοίρος των Χριστουγέννων ήταν η βασική πηγή κρέατος για αρκετές εβδομάδες. Φυσικά αναφερόμαστε σε μια δίαιτα εξαιρετικά φτωχή σε κρέας, την περίφημη διατροφή της Κρήτης (Μεσογειακή Διατροφή), που χάριζε στους Κρητικούς των παλιότερων δεκαετιών υγεία και μακροζωία.

Τίποτα δεν πήγαινε χαμένο από το χοίρο των Χριστουγέννων, για κάθε κομμάτι του ζώου υπήρχε κάποια χρήση. Ακόμα κι αυτή η ουροδόχος κύστη, η «φούσκα» όπως λέγεται, πλενόταν και καθαριζόταν και μετά φουσκωνόταν και γινόταν μπάλα, πολύτιμο δώρο για τα παιδιά της εποχής εκείνης.

Το έθιμο των «αέρηδων»

Παλιότερα, από την παραμονή των Χριστουγέννων οι γεωργοί οι βοσκοί και οι ναυτικοί έλεγαν «πώς παλεύουν οι καιροί, και οι αέρηδες ποιος θα γεννηθεί και ποιος θα βαπτισθεί». Όποιος γεννηθεί, όποιος αέρας δηλαδή υπερισχύσει την ημέρα των Χριστουγέννων, ο ίδιος θα κρατήσει μέχρι των Φώτων και για το μεγαλύτερο μέρος του καινούριου χρόνου.

Χριστόψωμο

Όπως σε πολλά μέρη της Ελλάδας, έτσι και στην Κρήτη, το Χριστόψωμο κυριαρχεί στην εορταστική κουζίνα και η παράδοση λέει ότι, κατά το ζύμωμά του, οι νοικοκυρές της Κρήτης τραγουδάνε «Ο Χριστός γεννιέται, το φως ανεβαίνει, το προζύμι για να γένει».

Το παραδοσιακό, αυτό, κρητικό γλυκό ψωμί το στολίζουν με ξόμπλια. Αυτά τα στολίδια συμβολίζουν αλέτρια, ζώα πουλιά, γεννήματα της γης (γεωργική χώρα) ή πιο απλά με έναν σταυρό που συμβολίζει το μαρτύριο που έρχεται.

Στην παλιά Κρήτη πρόσεχαν ιδιαίτερα τα ζώα τους, τα οποία είχαν μερίδα και στο Χριστόψωμο. Έτριβαν ένα χριστόψωμο, το ανακάτευαν με τα πίτουρα και το έδιναν στα ζώα να το φάνε, για να ευλογηθούν κι αυτά. Έπαιρναν κι ένα ρίφι ή πρόβατο στο σπίτι τους γιατί θεωρούσαν πως είναι ευλογημένα μια και ήταν τα ζώα που ζέσταιναν με την ανάσα τους τη φάτνη.

πηγη "zougla.gr"

Πηγή: madeincreta.gr

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2014

ΕΘΙΜΑ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΑΝ ΚΛΩΝΑΡΙ ΕΛΙΑΣ

Στην Κρήτη την Πρωτοχρονιά, ο οικοδεσπότης μπαίνει στο σπίτι του
κρατώντας κλωναράκι ελιάς στο χέρι ευχόμενος ευτυχία και υγεία. Στο κατώφλι της
πόρτας υπάρχει μια μικρή πέτρα, στην οποία έχει πατήσει προηγουμένως.
Την Πρωτοχρονιά οι Πόντιοι βάζουν ένα κλωνάρι ελιάς στο εικονοστάσιο με
την ευχή : «Ήρθε η καλοχρονιά , ας πάει η κακοχρονιά .»
Στην Ερμούπολη Σύρου γυναίκες θυμιάζουν καίγοντας μαζί με το λιβάνι και
φύλλα ελιάς . Αυτή είναι μια πολλή παλιά συνήθεια . Όπως μας πληροφορεί ο
Παυσανίας οι Ηλείοι είχαν μια παράξενη συνήθεια .
Μια φορά το μήνα οι Ηλείοι θυσιάζουν σε όλους τους αναφερμέντες βωμούς .
Θυσιάζουν δε με ένα αρχαίο τρόπο : θυμιάζουν τους βωμούς με λιβάνι ανακατεμένο
με σιτάρι και μέλι , βάζουν και κλώνους ελιάς και κάνουν σπονδή με κρασί .